minus

   minus adv. comp. (for pos. and sup. see parum, minime)    [neut. of 2 minor], less : Ne quid plus minusve faxit, T.: pauperiem metuere minus, H.: metūs ipsi per se minus valerent, nisi, etc.: imperium semper ad optumum quemque a minus bono transfertur, not so good , S.: respondebo minus vehementer, quam, etc.: minus hoc iucundus amicus, less agreeable for this , H.: Bis sex ceciderunt, me minus uno, all but me alone , O.: qui peccas minus atque ego? H.—Ellipt.: madefactum iri minus XXX diebus Graeciam sanguine: cum centum et quinquaginta non minus adessent, L.: minus horis tribus, in less than three , Cs.—With a negative, not less, no less, just as much : existumans non minus me tibi quam liberos carum fore, S.: laudes, quibus haud minus quam praemio gaudent militum animi, L.: Haud minus ac iussi faciunt, V.—As a negation, not at all, by no means, not : quod intellexi minus, T.: non numquam ea quae praedicta sunt, minus eveniunt: si id minus vellet, Cs.: quod si adsecutus sum, gaudeo; sin minus, etc.: Py . at tu apud nos hic mane. Ch . nil minus, by no means , T.: nihil profecto minus: mihi iam minus minusque obtemperat, less and less , T.: minus et minus, O.— With quo (often written quominus), that not, from , after verbs of hindering or preventing: quicquam in his nuptiis conari, quo fiant minus, T.: prohibuisse, quo minus de te certum haberemus: stetisse per Trebonium, quo minus oppido potirentur videbatur, Cs.: Ne revereatur, minus iam quo redeat domum, T.—With nihilo (often written nihilominus), nevertheless, no less : nilo minus ego hoc faciam, T.: poeniendum (est) certe nihilo minus.

* * *

ADV

less; not so well; not quite